Een laatste groet (..vanuit NL)

Ko Samet (2) Einde Blog

Hallo allemaal,
Dit zal waarschijnlijk de laatste Blog Entry worden (helaas!). We genieten nu, donderdagavond 21.00 uur, Ko Samet Island, van onze voorlaatste avond op dit wellicht meest relaxte Bounty-eiland dat ik ken. Gisteren hebben we de snorkeltocht gemaakt met een snelle speedboot die ons naar enkele afgelegen eilandjes heeft gebracht. Hier onder water is alles kleurrijk(ker), maar vooral erg, erg groot! Het koraal is nog intact en ziet er fantastisch uit, net als de ontelbare vissen in alle soorten en kleuren. Een heerlijke lunch op een onbewoond eiland gaat er natuurlijk ook goed in. Expeditie Robinson leek het wel. Daarna diepzee-snorkelen waarbij de vissen natuurlijk alleen maar groter worden... En dan op naar de Fish-farm, een met netten gevormd bassin waarbij je op smalle houten planken kennis kunt maken met hele grote zeeschilpadden en....haaien. Die lusten hier echter geen mensen, dus geen vrees, al zien ze er gevaarlijk uit. Ze hadden er ook maar enkele tientallen... Verder verschillende soorten vis met een lengte van zon 1.50-2.00 meter, prachtig om ze te zien. Na een prachtige dag hebben we vandaag alleen maar, zoals ze hier zeggen "relaaaaax and snorrrrkel". Een lekkere BBQ zojuist met volle maan aan het strand en zoals gezegd nu de laatste Blog. Het zit er bijna weer op, we hebben onze vriend in Bangkok al gebeld dat hij ons morgen bij de haven ophaalt. De lokale mensen hier hebben we intussen al in ons hart gesloten, van kleine Ling tot dappere "Jack Sparrow", onze vriend uit Laos. Morgenmiddag weer inchecken in Bangkok en naar onze favoriete straatrestaurantje in Khao San Road. Dan koffers inpakken en zaterdagochtend naar Bangkok International vanwaar we met LT1751 terugvliegen naar Dusseldorf, op bijna 10.000 km afstand.
Thailand vliegt met ons mee, we hebben de meer onbekende plekken genomen en zijn meer dan een ervaring rijker. Een smal wit touwtje om m'n rechterpols herinnert me aan de monnik van Doi Suthpep, die zei "Alles draait om geluk. De kunst is het te zien en te beleven".
Sawasdee vanaf Ko Samet. Marinalbertim.

Ko Samet (1)

Na de derde opeenvolgende stroomuitval lukt het dan nu toch de blog bij te werken. Het onweert momenteel flink boven het godeneilandje Ko Samet. We zijn er! De reis er naar toe viel erg mee. Onze gids Gi had ons een beschrijving gemaakt en volgens die moesten we naar het busstation Zuid in Bangkok. Dus een taxi gevraagd en toen bleek dat dat ritje een uur zou duren, naar de zuidkant van de stad! De taxichauffeur, een onverzorgd maar vriendelijk mannetje, sprak amper Engels, maar bood aan ons naar Ko Samet te brengen!? Hoezo, dat is bijna 3 uur rijden. Hij wilde het doen voor 1.800 Bath en dat is nog geen 40 Euro. Daar hebben we geen nee tegen gezegd. Op drie kwart van de rit telefoneerde hij met een vriend van hem en die kwam met de motor op de autoweg naar hem toe gereden. Raampjes open en voila, met 120 km per uur werd de boot ook geregeld!! Dat bleek een speedboat en na een woeste overtocht die als attractie in de Efteling niet zou misstaan, kwamen we op het zonovergoten Ko Samet aan. Door het water aan het strand en na een kwartier lopen kwamen we bij onze bungalow, naast het restaurant en op nog geen 25 meter van zee. Super! Dus voor het ontbijt kan al een duik genomen worden. Het is een paradijsje hier, Marina doet het denken aan een strand op Tahiti met bijbehorende kleine straatjes met winkeltjes, kleine lokale bars en een zeer relaxte sfeer. Eindelijk kunnen we voor het eerst de tassen uitpakken, want de komende dagen blijven we genieten. Zoals vandaag met een Thaise massage op het strand, een lekkere BBQ eveneens met kussens op het strand en kaarsen erbij. Hemels. Morgen is de Koningin van Thailand jarig en is groot feest. Overmorgen hebben we een boot geboekt voor een snorkeltocht, inv. bezoekje aan de haaien. Geen nood, we gaan niet met die erg grote vissen zwemmen:)

The River and the Railway

Hallo allemaal. Als we dit schrijven, zijn we (alweer) in Bangkok in hotel de Moc. De manager laat bij aankomst voor de derde keer al weten "If you come so often, you better buy a house in Bangkok". We zijn terug van een hele trip naar Kanachaburi in het Noordoosten, zo'n 100 km van Bangkok. Na de vliegreis met Air Asia (perfect!) werden we de volgende dag om 6.45 opgepikt door een busje met een uiteenlopend gezelschap Medelanders (20) voor de excursie naar de River Kwai. Daaraan voorafgaand zijn we naar de Floating Market gereden, een kanalenstelsel dat dienst doet als drijvende markt voor groente, fruit en souvenirs. Het was er zo druk dat de roeiboten voor een volledige verkeersopstopping zorgden. Geen bootje kon meer vooruit of achteruit, alleen voorzichtig langs elkaar duwend en trekkend, terwijl de geuren van de eettentjes werden gemengd met die van alles wat aangeboden werd. Van daaruit zijn we naar de beruchte Dodenspoorlijn gereden, een zwarte bladzijde uit WOII waar ruim 100.000 krijgsgevangenen (waaronder 3000 Nederlanders) zijn bezweken aan de bouw van de Birma-spoorlijn van Thailand naar Myanmar. We zijn een stukje met de trein gereden door de bergen en je kunt je wel iets voorstellen hoe moeilijk dat gegaan moet zijn, dwars door de bergen. Uiteindelijk zijn we naar de werkelijk unieke drijvende bungalows gevaren op de river Kwai, ons onderkomen voor die nacht. Een unieke ervaring om te slapen op elkaar aaneengesloten vlotten waarop bamboehuisjes zijn gebouwd die die dienst doen als "hotel". Daartussen is een receptie en een restaurant ingericht. Je wiegt de hele nacht, onder je stroomt de snelstromende Kwai. Er is geen elektra, dus s'avonds wordt alles verlicht met petroleumlampen. Over de brugjes tussen de hutten zijn fakkels geplaatst voor de orientatie. Met zwemvesten hebben we "geraft", bij het eerste huisje spring je in de brede rivier en laat je snel afdrijven waarbij het de kunst is de ladder aan het laatste huisje te bereiken, anders is het Goodbye... Langs de oever woont een lokale Karenstam met een aantal olifanten. De volgende dag naar de bekende burug over de Kwai, dat symbool staat en nog steeds dienst doet als spoorverbinding en waar de beroemde film is gemaakt. Die dag zijn we verder naar de Erawan watervallen gegaan die Tim en ik met slechts nog een Hollands stel beklommen hebben tot de hoogste etage, het 7th level, een hele klim door het oerwoud met heuse Tarantula's en slangen op het pad. Gammelige houten bruggetjes, trapjes en geklauter over rotsen. En dat midden in een Tropische regenbui! Na alle trotseringen zijn we verder gereisd naar Kasem eiland, het konijneneiland met opnieuw bambopehutjes op een meer waarin overnacht kon worden. Een heerlijk Thais buffet (Not Spicy, Sir! Ja, ja!!) en een extra lang avondje vertellen met onze gidsen, June en de innemende Gi, een leuke, komische meid die onze route naar Ko Samet opgetekend heeft. Vandaag afscheid van hun genomen en morgen staan we er helemaal alleen voor. Ko Samet, het eiland richting Cambodja, rechtsonder Bangkok (3-4 ur rijden met de bus) is het volgende en laatste reisdoel. Een snorkeleiland.
Sawasdee vanuit het bruisende Bangkok en haar 15 (!!) miljoen inwoners.

De Gouden Driehoek -deel 2-

Gisteren hadden we een slechte internetverbinding, vandaar het korte bericht. Het was super aan de Golden Triangle. We hebben overnacht in Chiang Saen, het meest noordelijk gelegen dorpje in Thailand met aan de overkant van s' werelds langste rivier, de Mekong, de landen Myanmar (Birma) en Laos. Zoals gezegd was het een hele lange rit van 400 kilometer door de bergen om er te komen. In het plaatsje zijn we afgezet, terwijl de rest van het toergezelschap weer is teruggereden naar Chiang Mai. Alleen met nog twee Nederlanders en een Frans gezin hebben we aan de River Hotel overnacht. De straten s' avonds geheel verlaten, alleen liggen er talloze honden midden op straat waarmee we al belangstellend vriendschap sloten. Een Thai met een hut die dienst deed als cafeetje, was de Koning te rijk om ons enkele biertjes te serveren. Hier merk je de invloed van het Hindoeisme, het hotel deed met zijn tuin sterk aan Bali denken. Met ons Laotiaans stempel in het paspoort zijn we wel blij, Birma was leuk geweest, maar de militairen doen daar erg moeilijk over sinds de inmenging van Westerse landen in het dictoriale regime. De volgende ochtend dan maar weer op, met de openbare bus (LOL) eerst anderhalf uur naar de stad Chiang Rai. Een bus waar de regen door de ramen lekt en de passagiers ons met veel belangstelling goedendag zeggen. In Chiang Rai vinden we al snel de "aansluiting" naar het vier uur verder gelegen Chiang Mai waar we in de namiddag weer aankomen. Met een tuk-tuk zijn we naar de vismarkt gereden en garnalen en inktvis gegeten op z'n Thai. Erg lekker (pittig). Nu weer in ons hotel en morgen maken we ons op voor de vlucht naar Bangkok dat op 700 km ligt. Dan gaat de reis weer verder naar een nieuw hoogtepunt, de River Kwai waar we ook letterlijk op zullen gaan overnachten en..raften. Maar dat voor later. Thailand is een heerlijk ontspannen land, met een uitbundig vriendelijke bevolking. Nu maar hopen dat ze niet al teveel ruzie maken met Cambodja over een tempel in het oosten... Groetjes, Marinalbertim.

The Golden Triangle

Vandaag zijn we dan naar de Gouden Driehoek gegaan, The Golden Triangle zoals in de titel van de blog staat. Met een bus met Spanjaarden hebben we de dag het reisprogramma gevolgd langs het Karen dorp van de Longnecks. Een reis van dik twee uur naar het Noorden. De vrouwen in het dorp dragen zware ringen om de hals om zoveel mogelijk op hun oppergod, de Zwaan te lijken. De ringen zorgen er voor dat hun nek langer lijkt door het gewicht dat hun schouders omlaag drukt. Vanuit dit dorp zijn we naar de Gouden Driehoek gegaan, het grensgebied van Birma, Thailand en Laos. Hier hebben we een bootje genomen en zijn even aan wal geweest in Laos en een stempeltje in het paspoort gekregen. We zitten in een prima hotel aan de Mekong rivier en het zal morgen nog een hele tour worden om weer naar Chiang Mai te komen met de openbare bus. Groetjes!

Doi Suthep, Doi de Olifant en het Palong dorp

Hier zijn we weer met een update van de belevenissen. We zijn vrijdag naar de grootste tempel van Thailand gegaan, op ruim 1100 meter ligt de Suthep tempel die je bereikt met 306 treden. Iedere Boeddhist is verplicht om eenmaal in zijn leven dit oord te bezoeken en zich te laten zegenen door de monnik. Ook Tim en ik zijn door de knieen gegaan want ook buitenlanders mogen het ritueel ondergaan. Overigens heeft dit weinig weg van religies zoals we die in Europa kennen. Integendeel. Hier draait alles om geluk en liefde en is alle eerbied gericht op alles wat leeft. Zondaars kennen ze hier niet en ook geen geweld dat met het westerse geloof verband houdt. Geluk en vrede voor mensen, dieren en de natuur. Tim en ik hebben onze eigen Boeddha opgezocht die verband houdt met de dag waarop je geboren bent. Tim de vrijdag Boeddha en ik de zondag Boeddha. De Suthep tempel kent een gouden Boeddag van 30 meter hoog!
De volgende dag zijn we vroeg gewekt voor onze tweedaagse trekking naar Pai. Eerst zijn we naar het olifanten-trainingskamp geweest waar de dieren leren hout te slepen uit de jungle. Daarna hebben we met de gids inkopen gedaan (groente en vlees) voor het avondeten dat jij zou bereiden. Na 90 minuten door de bergen rijden is het afgelopen met de weg en zijn we aan de 3 uur durende klim begonnen naar het nomadenvolk van de Palong. Dit zijn vluchtelingen uit Birma van Tibetaanse afkomst. Zij worden door de Thai geaccepteerd als vluchtelingen en mogen in de bergen hun dorpen bouwen. Zij trekken iedere 10-15 jaar verder als het land niet meer vruchtbaar is. Vanaf een laatste bewoond dorp zijn we op olifanten verder vervoerd naar onze eindbestemming, het Palong dorp. Het rijden op die beesten is grandioos. Ze trappen wel een halve meter door de modder en schuwen het niet zo af en toe enkele maisstruiken met wortel en al uit de grond te rukken. We zitten er met drie man op maar dat hindert de olifant niet. Prachtig beest, we zijn nu al verliefd op de onze, genaamd Doi. In het dorp worden we door de stam vriendelijk begroet en welkom geheten. Zij hebben met bamboe een speciaal gastenverblijf gebouwd waar we hebben overnacht. Absoluut een van de mooiste belevenissen die we ooit hebben meegemaakt. Wij zijn de bezienswaardigheid. De baby's liggen aan moeder's borst, de kippen, biggen en honden lopen door elkaar. Het is alsof je in een verafgelegen Afrikaans dorp bent gearriveerd. Er is geen elektriciteit, geen stromend water. In een hutje kunnen we ons met opgevangen regenwater douchen, terwijl de lokale stam een (overheerlijke) maaltijd bereidt. s'Avonds komen alle kinderen in lokale klederdracht voor ons zingen en wordt er gedronken en gevierd met kaarsjes op tafel. Met onze gids "Sam" vertellen we tot in de late uurtjes over het leven van deze bergvolken. Onder het muskietennet slapen we op bamboe en dunne matjes. ' s' ochtend om 5 uur beginnen de kippen en biggen ons te wekken en is het ontbijt (eieren) al klaar. Opnieuw loopt het dorp uit om kennis te maken terwijl we ons opmaken voor een nieuwe tocht door de jungle, ditmaal zonder onze olifanten. We bezoeken nog een andere minderheid, de Karen en aan het eind van het dorp gaan we bamboevlotten de rivier af naar onze eindbestemming waar ons de truck terugbrengt (vol ervaringen) naar Chiang Mai. Uitgeput, vol modder en bezweet komen we bijna schamend het hotel binnen waar we ons alweer moeten opmaken voor de bestemming morgen, de Gouden driehoek, het beruchte Opiumgebied aan de grens met Laos en Birma. Tot binnenkort!

Longtails en nachttrein naar Chiang Mai

De fietstocht was een hele belevenis, al was het maar doordat we de fietsen regelmatig over bruggetjes moesten tillen en...in de longtail boten die door de kanalen van Bangkok varen. Die maken er een spelletje van wie de snelste is. We zijn aan de westkant in het oude Bangkok "aan land" gegaan en hebben daar met de bikes door de stad gefietst. En lekker gegeten, alleen oppassen met de "spicy" gerechten.
De volgende dag zijn we naar het treinstation gereden met de taxi. Een half uur voor Bath 40 (nog geen euro). De nachttrein naar Chiang Mai duurt in theorie 11 uur, maar we hebben er ruim 15 over gedaan. Je zit met een treinvol mensen in een rijtuig waar je overdags tegenover elkaar zit en tegen 21.00 (na het diner) wordt de trein compleet omgebouwd tot slaapcabines met enkel een gordijntje als afscheiding. Kleine Thaise bedjes maken het voor een gemiddelde lengte van 1.90 meter bepaald niet gemakkelijk... Maar goed, het lijkt wel zo'n oude oorlogsfilm waarin je beland bent waar soldaten in een kooi liggen (stapelbedden wel te verstaan).
Nu zijn we in Chiang Mai en hebben ingecheckt voor de jungle trekking van overmorgen. Morgen gaan we eerst naar het tempelcomplex uit de Kmer-periode, hier zo'n 15 kom vandaan en met 256 trappen een hele opgave. Daarna naar een bergdorpje om kennis te maken met de Karen. Dan op de jungle in, op de olifanten!
Tot het volgende bericht! Groeten vanuit een regenachtig en zwoel Noord Thailand!

Biken in Bangkok

Hallo allemaal, vanuit het bruisende Bangkok een hartelijke groet. We zijn goed aangekomen en liggen vlakbij Ko San Road, de bekende backpackers straat in hartje centrum. Een relaxte sfeer met alle culturen aanwezig. Gisteren met de Tuk tuk de halve stad door, prachtig vervoer. Daarna op de mountainbikes 30 km gefietst door Chianatown en de rijstvelden. Vanavond met de nachttrein naar Chiang Mai in het noorden. De mensen zijn super vriendelijk en de kinderen weer volop Hello Sir!

Het regenseizoen is nu echt begonnen, al valt er dagelijks maar korte tijd regen (zeggen de grote weerstations). Ook onweer en zon horen in het pakket.

Gegevens van zaterdag 26 juli 2008. Morgen begint de reis en de volgende entry zal vanuit Thailand zijn.

Groetjes!

Welkom (terug)

Met deze blog willen we jullie graag op de hoogte houden van onze reis door Thailand. Na de geweldige ervaring in Indonesie (http://indonesie2007.blogspot.com/) staat Azie (terecht) opnieuw op het verlanglijstje!

Kaart van de reis

Het programma

De eerste nachten verblijven we in Bangkok in de buurt van Khao San Road.
Daarna reizen we per slaaptrein in ruim 12 uur naar het Noordelijk gelegen Chiang Mai. Daar begint een 2 daagse trekking in het noordelijk berggebied van Thailand. Overnachting bij een Palong bergstam (afkomstig uit Birma), olifantentocht en varen over de Mekong. Van Chiang Mai reizen we voor twee dagen via de bergen naar het grensgebied met Birma en Laos, de bekende Gouden Driehoek.
Van Chiang Rai gaat het Chiang Mai per vliegtuig terug naar Bangkok. Op naar de drijvende markt van Damnoen Saduak, een treintocht over de Dodenspoorlijn dwars door de jungle en naar de River Kwai Floatel, een hotel op de rivier.
De reis vervolgt naar de Erawan watervallen, en vandaar naar het konijneneiland Ko Kasem. Tenslotte gaat het via Bangkok naar het bounty eiland Ko Samed, verblijf in een sfeervol direct aan het strand gelegen bungalowresort. Snorkelen!

Vlucht geboekt

Na het geweldige avontuur in Indonesie (2007) gaat de reis in juli verder naar Thailand. Dit jaar staat een rondreis door Noord-Thailand op het programma. We vliegen van Dusseldorf naar Bangkok. Na enkele dagen fietsen door Bangkok gaat het via de River Kwai per trein naar Chiang Mai. Het noorden leent zich uitstekend voor trekkings, ook per olifant. Dat doen we en gaan vervolgens naar het hoogste noorden, de golden triangle, de grens tussen Thailand, Laos en Myanmar (Birma). Na enkele nachten aan de Mekong rivier vliegen we terug naar Bangkok en vervolgen onze reis naar Ko Samed, een bounty eilandje waar snorkelen de hoofdactiviteit wordt.