The River and the Railway

Hallo allemaal. Als we dit schrijven, zijn we (alweer) in Bangkok in hotel de Moc. De manager laat bij aankomst voor de derde keer al weten "If you come so often, you better buy a house in Bangkok". We zijn terug van een hele trip naar Kanachaburi in het Noordoosten, zo'n 100 km van Bangkok. Na de vliegreis met Air Asia (perfect!) werden we de volgende dag om 6.45 opgepikt door een busje met een uiteenlopend gezelschap Medelanders (20) voor de excursie naar de River Kwai. Daaraan voorafgaand zijn we naar de Floating Market gereden, een kanalenstelsel dat dienst doet als drijvende markt voor groente, fruit en souvenirs. Het was er zo druk dat de roeiboten voor een volledige verkeersopstopping zorgden. Geen bootje kon meer vooruit of achteruit, alleen voorzichtig langs elkaar duwend en trekkend, terwijl de geuren van de eettentjes werden gemengd met die van alles wat aangeboden werd. Van daaruit zijn we naar de beruchte Dodenspoorlijn gereden, een zwarte bladzijde uit WOII waar ruim 100.000 krijgsgevangenen (waaronder 3000 Nederlanders) zijn bezweken aan de bouw van de Birma-spoorlijn van Thailand naar Myanmar. We zijn een stukje met de trein gereden door de bergen en je kunt je wel iets voorstellen hoe moeilijk dat gegaan moet zijn, dwars door de bergen. Uiteindelijk zijn we naar de werkelijk unieke drijvende bungalows gevaren op de river Kwai, ons onderkomen voor die nacht. Een unieke ervaring om te slapen op elkaar aaneengesloten vlotten waarop bamboehuisjes zijn gebouwd die die dienst doen als "hotel". Daartussen is een receptie en een restaurant ingericht. Je wiegt de hele nacht, onder je stroomt de snelstromende Kwai. Er is geen elektra, dus s'avonds wordt alles verlicht met petroleumlampen. Over de brugjes tussen de hutten zijn fakkels geplaatst voor de orientatie. Met zwemvesten hebben we "geraft", bij het eerste huisje spring je in de brede rivier en laat je snel afdrijven waarbij het de kunst is de ladder aan het laatste huisje te bereiken, anders is het Goodbye... Langs de oever woont een lokale Karenstam met een aantal olifanten. De volgende dag naar de bekende burug over de Kwai, dat symbool staat en nog steeds dienst doet als spoorverbinding en waar de beroemde film is gemaakt. Die dag zijn we verder naar de Erawan watervallen gegaan die Tim en ik met slechts nog een Hollands stel beklommen hebben tot de hoogste etage, het 7th level, een hele klim door het oerwoud met heuse Tarantula's en slangen op het pad. Gammelige houten bruggetjes, trapjes en geklauter over rotsen. En dat midden in een Tropische regenbui! Na alle trotseringen zijn we verder gereisd naar Kasem eiland, het konijneneiland met opnieuw bambopehutjes op een meer waarin overnacht kon worden. Een heerlijk Thais buffet (Not Spicy, Sir! Ja, ja!!) en een extra lang avondje vertellen met onze gidsen, June en de innemende Gi, een leuke, komische meid die onze route naar Ko Samet opgetekend heeft. Vandaag afscheid van hun genomen en morgen staan we er helemaal alleen voor. Ko Samet, het eiland richting Cambodja, rechtsonder Bangkok (3-4 ur rijden met de bus) is het volgende en laatste reisdoel. Een snorkeleiland.
Sawasdee vanuit het bruisende Bangkok en haar 15 (!!) miljoen inwoners.